Friday, March 29, 2024

Iran: Njësitë e Rezistencës MEK shënojnë Ditën Ndërkombëtare të Punës

MEK Resistance Units mark International Workers Day across IranNjësitë e Rezistencës MEK shënojnë Ditën Ndërkombëtare të Punëtorëve në të gjithë Iranin

Anëtarët e Njësive të Rezistencës Iraniane, rrjeti i brendshëm i Organizatës së Muxhahedinëve të Popullit të Iranit (PMOI/MEK), nisën një iniciativë të gjerë të aktiviteteve të përhapura kundër regjimit në të gjithë vendin më 1 maj duke shënuar Ditën Ndërkombëtare të Punëtorëve, shprehën kundërshtimin e tyre ndaj regjimit dhe zgjidhjet që ata besojnë se do t’i japin fund këtij makthi.

Anëtarët e Njësive të Rezistencës në qytete të shumta përhapën slogane që synonin korrupsionin e institucionalizuar të mullahëve që kanë shkatërruar jetën e popullit iranian për katër dekada e shumë më tepër. Punëtorët në të gjithë Iranin janë ndër klasat më të privuara të shoqërisë, mezi ia dalin mbanë me pagat e tyre minimale që shpesh u privohen për muaj të tërë. Shumica, nëse jo të gjithë, punëtorët e Iranit po jetojnë në poçar të plotë dhe po përpiqen të përballojnë edhe nevojat më elementare ditore për veten dhe familjet e tyre.

MEK Resistance Units mark International Workers Day across Iran

Njësitë e Rezistencës vendosën postera të liderit të Rezistencës Iraniane Massoud Rajavi dhe Presidentes së zgjedhur të koalicionit opozitar iranian, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI), zonjës Maryam Rajavi.

Në Teheran, një poster i tillë lexonte një rresht specifik nga një mesazh i fundit i dorëzuar nga zoti Rajavi duke thënë: “Ndihmoni fermerët që kanë vuajtur nga privimi dhe shfrytëzimi për vite me radhë.”

Kjo ka të bëjë me fermerët në qytete të ndryshme, përfshirë Isfahanin, të cilët edhe në kundërshtim me shtypjen dhe shtypjen e vazhdueshme të mullahëve, anëtarët e Njësive të Rezistencës MEK po dyfishojnë përpjekjet e tyre për të inkurajuar popullsinë iraniane që të ngrihet kundër teokracisë në pushtet që i ka privuar ata nga të drejtat e tyre themelore.

Në Mashhad, qyteti i dytë më i madh i Iranit që ndodhet në verilindje, një trakt me një fjali nga zoti Rajavi lexon: “Dhjetëra miliona punëtorë dhe fermerë punëtorë po jetojnë midis kufirit të varfërisë dhe vijës së vdekjes”.

Mediat shtetërore të regjimit po pranojnë faktet se miliona njerëz në të gjithë Iranin po jetojnë në varfëri, klasa e mesme është zhdukur, popullsia e njerëzve që jetojnë në periferi të qyteteve dhe lagjet e varfra është rritur si kurrë më parë, dhe numri në rritje i njerëzve të uritur gjatë natës, pa asgjë për të humbur, përfundimisht do të evoluojë në një kërcënim të rëndësishëm sigurie për mullahët në pushtet dhe të gjithë aparatin e regjimit.

Në qytete të tjera si Lahijan, Ilam, Borazjan dhe Tabriz, Njësitë e Rezistencës shprehën kundërshtimin e tyre ndaj regjimit të mullahëve, me mjete të ndryshme, dhe e bënë të qartë se burimi i shkatërrimit të Iranit nuk ishte askush tjetër veçse lideri suprem i mullahëve Ali Khamenei dhe regjimi i tij. Parullat “Vdekje Khameneit” dhe të tjera që fokusohen në mesazhin e përmbysjes së regjimit të mullahëve si zgjidhja e vetme e mundshme për të sjellë lirinë, demokracinë, të drejtat e njeriut dhe prosperitetin në Iran vazhdojnë të qarkullojnë.