Friday, March 29, 2024

Të Mbijetuarit e Masakrës së 1988-ës Dëshmojnë në Gjykatën e Durrësit – Pjesa e Dytë

Të enjten, më 11 nëntor, qyteti perëndimor shqiptar i Durrësit priti seancën e 36-të të gjyqit të Hamid Noury-t, një zyrtar i burgjeve iraniane, për torturimin e të burgosurve dhe rolin e tij në ekzekutimet pa gjyq të vitit 1988. Autoritetet suedeze e kishin arrestuar Noury-n më 9 nëntor 2019.

Gjatë dy viteve të fundit, Hamid Noury e ka mohuar përfshirjen e tij në shkeljet e të drejtave të njeriut, veçanërisht në masakrën e 30,000 të burgosurve politikë, kryesisht anëtarë dhe mbështetës të opozitës Mojahedin-e Khalq (MEK/PMOI).

“Sot është seanca e dytë e gjykimit të Hamid Noury në Gjykatën e Durrësit. Ky është një vendim i rrallë i gjyqtarëve suedezë për transferimin e gjyqit në Shqipëri. Më 26 tetor, gjyqtari tha se kjo do të bëhej për shkak të rëndësisë së dëshmive të anëtarëve të MEK-ut”, tha zëdhënësi i MEK-ut, Shahin Gobadi në një intervistë në terren me televizionin opozitar Simay-e Azadi.

Gjatë seancës së fundit, z. Mohammad Zand dëshmoi në gjykatë, duke dhënë detaje inkriminuese në lidhje me përfshirjen e Hamid Noury në torturimin dhe varjen e të burgosurve politikë në vitin 1988. Z. Zand kishte humbur gjithashtu vëllain e tij 21-vjeçar Reza gjatë këtyre ekzekutimeve pa gjyq.

Vlen të përmendet se, më 3 maj, mbi 150 ish-zyrtarë të Kombeve të Bashkuara dhe ekspertë të të drejtave të njeriut, duke përfshirë ish-komisioneren e lartë për të drejtat e njeriut, Mary Robinson, i kërkuan OKB-së të krijojë një “komision hetimor për ekzekutimet pa gjyq të 1988-ës ndaj mijëra të burgosurve politikë në Iran”

 

Dëshmon i mbijetuari i masakrës së vitit 1988, Majid Saheb-Jam

Gjatë seancës së 36-të të gjyqit të Hamid Noury-t, Majid Saheb-Jam, një ish i burgosur politik që ka kaluar 17 vjet në burgje të ndryshme për shkak të mbështetjes së tij për MEK-un, dha dëshminë e tij. Ai kishte humbur shumë nga miqtë dhe shokët e tij të qelisë gjatë masakrës së vitit 1988.

Gjatë masakrës së 1988-ës, Saheb-Jam ndodhej në burgun Gohardasht dhe ishte dëshmitar i drejtpërdrejtë i rolit të luajtur nga Noury dhe zyrtarë të tjerë të regjimit në masakrën e 1988-ës. Në këtë kontekst, gjykata nuk mund ta anashkalonte dëshmitë e tij.

“Në vitin 1982, më arrestuan me akuzën se isha simpatizant i Organizatës Mojahedin-e Khalq, dhe u gjykova në një gjyq tre-minutësh të kryesuar nga Hossein Ali Nayeri ku u dënova me 12 vjet, në të njëjtin vit,” tha z. Saheb-Jam në dëshminë e tij.

“Në fillim të vitit 1988, ai u transferua nga burgu Evin në Gohardasht,” tha Z. Saheb-Jam. “Në vitin 1986, autoritetet e burgjeve po i klasifikonin të burgosurit bazuar në qëndrimin e tyre ndaj MEK-ut. Ata që ishin të vendosur në mbështetjen e tyre për opozitën iraniane u transferuan në Gohardasht.

E pashë Hamid Noury-n atje, kujton Saheb-Jam

“Ata na futën në një korridor, një pavijon që ishte pothuajse bosh, dhe gardianët qëndronin në radhë për të formuar një tunel për të burgosurit.” Z. Saheb-Jam shpjegoi se si gardianët i kalonin të burgosurit nëpër këtë tunel dhe i rrihnin me shkopinj dhe kabllo.

“Unë u befasova kur e pashë [Hamid Noury-n] atje,” kujtoi Saheb-Jam. “E kisha parë më shumë se dhjetë herë në Evin”, vazhdoi ai duke treguar në drejtim të xhelatit të burgosur.

“Autoritetet e burgut donin të përcaktonin se cilët të burgosur vazhdonin të qëndronin të patundur [në mbështetjen e tyre për MEK]”, tha Saheb-Jam. Detyra iu dha Davood Lashgarit, i cili i çoi të burgosurit në një repart tjetër për t’i marrë në pyetje”.

“Në këto marrje në pyetje, të cilat ishin shumë intensive, pasi morën të dhënat bazë si emri dhe mbiemri ynë, ata pyesnin: ‘A jeni përkrahës i MEK-ut apo i ndonjë grupi tjetër?” tha Saheb-Jam. “Dhe më pas fillonte marrja në pyetje më e dhunshme për të përcaktuar statusin tonë.”